Vertaal

donderdag 13 februari 2020

Heeft iedereen dat vergeten ?


Er wordt al jaren geroepen van :
Veel overlevenden van de tweede wereldoorlog praten
 niet veel over de verschrikkingen die ze hebben moeten doormaken .
En hoe komt dat nu dat ze daar zo weinig over vertellen?
Algemeen wordt de oorzaak gezocht in het feit dat het
is te erg is geweest . En dat zal zeker vaak zo zijn .
Echter , hoe ging het na de oorlog?
Als je in gezelschap  iets wilde vertellen uit de
oorlogstijd , dan was de reactie ogenblikkelijk :
 -  moet dat nou ?
 -  daar heb je haar weer ?
 -  mens  ! heb je niks beters te vertellen?
 -  houd eens op met die oorlog!
-  dat hebben we allemaal meegemaakt en dat is nu voorbij
 - alweer die oorlog !
-  altijd maar die oorlog  , weet je niks anders ?
 - ja , dat hebben we, mooi achter ons liggen en moet dat zo
   nodig weer opgerakeld worden ?
 - het zal toch niet waar zijn , de oorlog weer !
En alles wat je nog meer kon verzinnen !
Het werd je compleet onmogelijk gemaakt om er over te praten !
Je leerde het dus af om het ter sprake te brengen !
En dat werkt erg lang door .
Ik moet er nu nog altijd zeker van zijn dat ze het willen horen
en anders houd ik mijn mond!
En zo werd je de mond gesnoerd om over de oorlog te praten .





3 opmerkingen:

  1. Goed dat je dit aankaart, Rini!
    Mijn vader heeft ook nooit over de oorlog gepraat, terwijl ik weet dat hij ook het nodige heeft meegemaakt en er altijd de sporen van heeft meegedragen. Alleen mij jongste broer heeft één keer wat van hem te horen gekregen; maar op ons heeft het in onze opvoeding ook impact gehad, zonder dat wij wisten waar dat vandaan kwam. Dat besef je pas veel later, eigenlijk te laat.
    Groeten van Digna

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je hebt helemaal gelijk!
    Toch zullen de na weeën nog lang blijven doorwerken.
    Helaas!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat goed dat je dat eens zo opschrijft voor ons! Dat is een reden die vrijwel nooit verteld wordt.

    BeantwoordenVerwijderen